“อย่าแจ้งตำรวจนะ กลัวลูกติดคุก”...คำสั่งเสียจากลมหายใจเฮือกสุดท้ายของคนเป็นแม่ที่กระซิบข้างหูพ่อ ก่อนที่จะเซ่นสังเวยชีวิตตัวเองแก่ความระยำอมหิตของลูกชายสายโลหิต

“นางอำพร” วัย 61 ปีคือแม่ผู้ล้นหลามไปด้วยความรักที่บริสุทธิ์ สะอาดมอบให้แก่ลูก แม้การกระทำของลูกจะสุดแสนอัปรีย์จัญไร และไม่สมควรได้รับการให้อภัย

“นายธงชัย  แก้วดาว” วัย 36 ปี คืออวชาตบุตร อันหมายถึงที่ต่ำช้าสามานย์ ซึ่งก่อกรรมกระทำการ”มาตุฆาต”อย่างโหดเหี้ยม

พฤติกรรมที่นายธงชัยกระทำต่อแม่บังเกิดเกล้า ตามที่ปรากฏเป็นข่าวทั่วไปคือการใช้ขวดเบียร์ทุบหัว...ใช้เท้ากระทืบร่างกายของแม่จนบอบช้ำไปทั่วทั้งตัว กระทั่งแม่ต้องตายอย่างทุกข์ทรมาน

คดีลูกฆ่าแม่...ลูกฆ่าพ่อ ดูจะผุดโผล่ขึ้นมากมายและต่อเนื่อง  อีกทั้งยังแพร่กระจายไปทั่วในหลายจังหวัด  เหตุปัจจัยที่เป็นชนวนนำไปสู่ความเป็นลูกทรพี-เนรคุณไม่ว่าจะเหตุการณ์สดๆร้อนๆทั้งกรณีนายธงชัย  หรือกรณี “หมูหยอง” ..นายสาทิตย์  สาแก้ว ที่ก่อคดีฆาตกรรมซ้ำซากรวมทั้งก่อเหตุทำร้ายบิดาบังเกิดเกล้าถึงขั้นบาดเจ็บสาหัส แม้จะมีอายุอ่อนเยาว์เพียงแค่ 18 ปี  รวมไปถึงการย้อนรอยคดีดัง “ลูกจ้างวานฆ่าพ่อ” ที่เป็นนักการเมืองระดับเจ้าพ่ออีสานใต้ตายอย่างอเนจอนาถคาคฤหาสน์หรู ในท้องที่สน.บางซื่อเมื่อเดือนมิ.ย. 2539  หากสรุปรวบยอดรวมความแล้วมีเพียงแค่ 2 ประการ

ประการแรกคือ บันดาลโทสะเพราะโกรธเคืองพ่อแม่ที่ดุด่าว่ากล่าว โดยหน้ามืด ตามัว สติสัมปชัญญะบอดสนิท กระทั่งสิ้นคิดว่าคำดุด่าว่ากล่าวของพ่อแม่ ล้วนมีจุดกำเนิดจากความรัก..ความห่วงใย ด้วยหัวใจที่สุดแสนสะอาด

ประการสุดท้ายคือ ความโลภ...ความอยากได้ทรัพย์สมบัติของพ่อแม่ มาไว้ในความครอบครองของตัวเองให้ได้มากที่สุด

ปรากฏการณ์อวชาตบุตร กระทำการปิตุฆาต หรือ มาตุฆาต ที่ปะทุขึ้นต่อเนื่อง และแพร่หลายนี้ ต้องถือเป็นเงาสะท้อนความชำรุดทรุดโทรมอย่างยิ่งของความมั่นคงทางสังคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งความมั่นคงของสถาบันครอบครัว อันเป็นหน่วยที่เล็กที่สุด แต่เป็นพื้นฐานสำคัญของที่สุดของความมั่นคงทางสังคม

อาการที่ความมั่นคงของสถาบันครอบครัว กำลังเผชิญความเปราะบางอย่างยิ่ง ซึ่งกำลังเป็นอยู่ตอนนี้ และมีแนวโน้มจะทวีความเลวร้ายรุนแรงสาหัสสากรรจ์ยิ่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง  น่าจะเป็นปัจจัยบ่งชี้สำคัญถึงความเสื่อมแห่งศีลธรรม...คุณธรรม

ทุกวันนี้ทุก ๆคนอาจจะสะกดคำว่า “กตัญญู” ได้ถูกต้อง และอ่านออกเสียงคำว่า “กตเวทิตา”ได้ไม่ผิดเพี้ยน แต่น่าเชื่อว่าหลายคนไม่เข้าใจคุณค่าและความหมายอันลึกซึ้งสูงส่ง...หลายคนอาจไม่เคยรู้สึกสำนึกถึงคุณค่าความหมายของคำเหล่านี้ซะด้วยซ้ำ

กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ หรือ กระทรวงวัฒนธรรมที่ถูกสถาปนาขึ้น และควรมีบทบาทอย่างสำคัญในการพัฒนาความมั่นคงทางสังคมให้เจริญก้าวหน้ามากขึ้น  ในฐานะที่เป็นรากฐานสำคัญของประเทศ เสมือนฐานรากของอาคารสิ่งปลูกสร้างที่เป็นถาวรวัตถุ

ตราบใดก็ตามที่บ้านเมืองยังชุกชุมไปด้วยข่าวลูกฆ่าพ่อ...ลูกฆ่าแม่....ตราบนั้นบ้านเมืองจะเจริญก้าวหน้าไปสู่ความมั่งคั่ง-มั่นคง-ยั่งยืน...น่าจะยาก !!!

โดย : ศักดิ์ชัย พฤฒิภัค