จากการเปิดเผยของกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ชี้ว่าขยะในทะเลส่วนใหญ่มาจากแหล่งท่องเที่ยว เช่น ขวดน้ำพลาสติก ขวดแก้ว โฟม    เป็นต้น ถัดมาคือขยะจากการทำการประมง เช่น อวน เชือก เป็นต้น ยังไม่รวมขยะอื่นๆที่พบได้ในทะเล เช่น ถุงพลาสติก ฝาน้ำ และเศษบุหรี่ไม่เฉพาะแค่การท่องเที่ยว แต่รวมไปถึงขยะที่เกิดจากกิจกรรมต่างๆ ของมนุษย์ไม่ว่าจะเป็นจากบุคคล ครัวเรือน อุตสาหกรรม ขยะเหล่านี้ส่วนหนึ่งจะถูกปล่อยลงแหล่งน้ำต่างๆ จากลำคลอง สู่แม่น้ำ ท้ายที่สุดแล้วก็จะมีขยะส่วนหนึ่งลงสู่ท้องทะเลปัญหาขยะล้นทะเลไทยเป็นเพียงหนึ่งในหลายปัญหาที่สะท้อนให้เห็นว่าบ้านเรายังขาดการจัดการขยะอย่างถูกต้องและมีประสิทธิภาพ สวนทางกับการเพิ่มขึ้นของจำนวนประชากรและการเติบโตของเศรษฐกิจ ข้อมูลขยะในทะเลของกรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง (ทช.) เปิดข้อมูลปริมาณขยะในทะเล ปีงบประมาณ 2561 โดย 10 อันดับแรก คือ  ถุงพลาสติก  เชือก  หลอดเครื่อง  ขวดเครื่องดื่มที่เป็นขวดแก้ว  ฝาจุกขวดพลาสติก กระดาษ หนังสือพิมพ์ใบบลิว  บุหรี่ ก้นกรองบุหรี่ ขวดเครื่องดื่มพลาสติก ฝาจุกขวดโลหะ และห่อ ถุงอาหาร เช่น ท๊อฟฟี่,มันฝรั่งอบกรอบ อย่างไรก็ดี ยังมีการดักขยะปากแม่น้ำสำรวจขยะไหลลงทะเลอ่าวไทย ตัว ก.โดยศูนย์วิจัย ทช. อ่าวไทยตอนบน ลงพื้นที่สำรวจชนิดและปริมาณของขยะทะเลลอยน้ำ ตลอด 24 ชม. บริเวณปากแม่น้ำสำคัญ 5 แห่ง ได้แก่ ปากแม่น้ำบางปะกง จ.ฉะเชิงเทรา ปากแม่น้ำเจ้าพระยา จ.สมุทรปราการ ปากแม่น้ำท่าจีน จ.สมุทรสาคร ปากแม่น้ำแม่กลอง จ.สมุทรสงคราม และปากแม่น้ำบางตะบูน จ.เพชรบุรี โดยได้เก็บตัวอย่างขยะลอยน้ำด้วยการกางอวนดักขยะที่ไหลตามน้ำขึ้นและลง ทำให้ทราบว่า จำนวนขยะมากมาย ที่ลอยลงทะเล ไม่ใช่ปัจจัยที่มาจากการท่องเที่ยวเป็นหลัก แต่ส่วนใหญ่ไหลลงมาจากแม่น้ำด้วย!! สำหรับจังหวัดที่มีปริมาณขยะเข้าสู่ทะเลมากที่สุด คือ จ.สมุทรปราการ อันดับที่ 2 คือ จ.สงขลา และอันดับ3คือ กรุงเทพมหานคร แนวการแก้ไขปัญหาที่เป็นรูปธรรม คือแผนแม่บทการบริหารขยะมูลฝอยของประเทศ พ.ศ.2559-2564 กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง ได้จัดทำมาตรการเพื่อจัดการขยะทะเล 5 ด้าน คือการศึกษาชนิด ปริมาณ แหล่งที่มาและจัดทำฐานข้อมูล การลดผลกระทบจากขยะทะเลต่อระบบนิเวศที่สำคัญ   การลดปริมาณขยะทะเลตามหลักวิชาการ ส่งเสริมให้ผู้ผลิต ผู้จำหน่ายสินค้าใช้บรรจุภัณฑ์ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมและการสร้างจิตสำนึกในการลดขยะทะเล ด้วยการเริ่มลดปริมาณขยะทะเล โดยเฉพาะขยะพลาสติก ที่มีผลกระทบต่อระบบนิเวศทางทะเล เช่น การขายถุงพลาสติกในพื้นที่จังหวัดชายฝั่งและเกาะ   นอกจากนี้ ยังมีการจัดทำพื้นที่ต้นแบบในการห้ามใช้ขยะพลาสติกโดยให้ใช้วัสดุอื่นทดแทน ซึ่งมีเป้าหมายระยะยาวลดขยะพลาสติกในทะเลให้ได้ 0.06-0.16 ล้านตันต่อปี หรือคิดเป็น 1.5 ชิ้นต่อคนต่อวัน เพื่อให้ประเทศไทยหลุดจากอันดับที่ 6 ของโลก จากการจัดอันดับประเทศที่มีการทิ้งขยะลงน้ำมากที่สุด  รวมทั้งกำหนดพื้นที่ท่องเที่ยว ให้เป็นชายหาดปลอดขยะ ปลอดบุหรี่   ซึ่งช่วยได้มากที่เดียว