ข้อสงสัยว่าด้วยความเหมาะควรด้วยกาลเทศะ ถูกจุดประกายขึ้นจากอาจารย์อานนท์ ศักดิ์วรวิชญ์ นักวิชาการจากค่ายนิด้า แทนที่จะถูกตั้งประเด็นขึ้นมาในมวลหมู่สมาชิกประชาคมธรรมศาสตร์ และสำทับด้วยความเห็นสะท้อนความปวดร้าวใจทำนองว่า”ไม่คิดว่าธรรมศาสตร์จะตกต่ำได้ถึงเพียงนี้” จากอาจารย์เสรี วงษ์มณฑา ซึ่งเคยเป็นทั้งศิษย์เก่าและอาจารย์คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน ทำนองเดียวกันบรรดาศิษย์เก่าธรรมศาสตร์จำนวนมาก ต่างก็คิดเห็นคล้อยตามไปกับทัศนะของดร.เสรี รวมทั้งดร.อานนท์ ด้วยเหตุว่าบทบาทของเชียร์ลีดเดอร์ในงานฟุตบอลประเพณี มุ่งเน้นอยู่ที่กิจกรรมเชียร์กีฬาเป็นหลัก จึงไม่มีความจำเป็นใดๆที่จะต้องโชว์เนื้อหนังมังสา ในทางตรงกันข้ามนักศึกษาที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการริเริ่มดำเนินกิจกรรม กระทั่งเป็นกระแสถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างกว้างขวาง พยายามอธิบายชี้แจงว่ากิจกรรมที่ทำลงไป มีความเชื่อมโยงกับยูนิเซฟ และมีส่วนในการสะท้อนจิตวิญญาณของธรรมศาสตร์ในประเด็นว่าด้วย”ดินแดนแห่งเสรีภาพทุกตารางนิ้ว” ภายใต้แนวคิด “My Body My Opinion” สิ่งที่นักศึกษาปัจจุบัน ซึ่งมีบทบาทสำคัญในชุมนุมเชียร์ และเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการผลักดันกิจกรรมฉาวในสายตาศิษย์เก่า ตลอดจนสายตาประชาชนทั่วไปได้พยายามอธิบายชี้แจง ดูมันช่างเลื่อนลอย และบ่งบอกถึงการตีความหมายว่าด้วยจิตวิญญาณของความเป็นธรรมศาสตร์ไปอย่างผิดรูปผิดรอย... “เสรีภาพทุกตารางนิ้ว” ไม่ใช่ “เสรีภาพในการแก้ผ้าเปลือยกายขายเนื้อหนังมังสาทุกตารางนิ้ว” แต่เป็น “เสรีภาพในการใช้สติปัญญาความรู้ความสามารถสร้างสรรค์ชาติบ้านเมืองอย่างอิสระทุกตารางนิ้ว” ที่สำคัญคือการต้องตระหนักรับผิดชอบในการใช้เสรีภาพ ที่จะต้องไม่ไปย่ำยีทำลายวัฒนธรรมประเพณีอันดีงามที่เป็นคุณค่าเคียงคู่บ้านเมือง ซึ่งเป็นอีกวรรคทองคู่กับ”ดินแดนแห่งเสรีภาพทุกตารางนิ้ว” คือ “ฉันรักธรรมศาสตร์ เพราะธรรมศาสตร์สอนให้ฉันรักประชาชน” สำหรับข้อสงสัยที่ชวนให้คิดว่าน่าจะมีผลประโยชน์ซ่อนเร้นแอบแฝงอยู่เบื้องหลังการคัดเลือกเชียร์ลีดเดอร์ปีนี้ อยู่ตรงที่รูปแบบวิธีการและการนำเสนอมันออกจะพิถีพิถันพิสดารเกินความพอเหมาะพอควรของการคัดเลือกเชียร์ลีดเดอร์ เกรงว่านักศึกษาที่เข้าสู่กระบวนการคัดเลือก อาจจะได้รับข้อเสนอและถูกยื่นเงื่อนไขพิเศษ เกินกว่าที่ควรจะเป็นในฐานะเชียร์ลีดเดอร์ เข้าทำนองอาจมีกลุ่มผลประโยชน์จากภายนอกมหาวิทยาลัย อาศัยความใสซื่อของนักศึกษา มาแสวงประโยชน์ด้วยการจัดฉากวางหมากให้นักศึกษาออกหน้า ในส่วนข้อน่าสงสัยในประเด็น”มันโผล่พรึ่บไปทั่วมหาวิทยาลัยได้ยังไง ?” เป็นความน่าสงสัยที่คณะผู้บริหารมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ต้องตอบ ร่วมกับข้อสงสัยอีก 2 ประเด็นก่อนหน้านั้น โดยปกติตามระเบียบมหาวิทยาลัย กำหนดให้การติดตั้งหรือติดประกาศใดๆก็ตาม ต้องดำเนินการขออนุญาตจากฝ่ายบริหารมหาวิทยาลัยให้เรียบร้อยเสียก่อน ดังนั้นจึงน่าเชื่อว่าบรรดาภาพเปลือยไหล่ เปลือยกายท่อนบน ที่พรึ่บทั่วบริเวณาวิทยาลัยต้องได้รับอนุญาตตามระเบียบเรียบร้อยแล้ว กรณีนี้จึงน่าเชื่อว่าคณะผู้บริหารมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ปัจจุบัน ตั้งแต่อธิการบดีลงไปปล่อยปละละเลยในการตรวจพิจารณาการติดตั้งป้าย ติดประกาศในบริเวณมหาวิทยาลัย พอๆกับรองอธิการบดีฝ่ายกิจการนักศึกษา ก็น่าจะขาดความใส่ใจดูแลกิจกรรมของนักศึกษา หาไม่แล้วเกียรติภูมิของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ คงไม่ถูกจาบจ้วงหนักหน่วงอย่างที่เป็นอยู่ รักธรรมศาสตร์...รักแม่โดม โปรดหยุดขยี้ทำลายจิตวิญญาณแห่งธรรมศาสตร์เดี๋ยวนี้