หลังจากรัฐธรรมนูญ 2560 ประกาศใช้ และมีพ.ร.บ.ประกอบรัฐธรรมนูญของ ป.ป.ช.ยกร่างใหม่เพิ่มอำนาจให้ ป.ป.ช.มากขึ้น เพระมีเจตนาต้องการปราบโกง ทำให้การทุจริต คอรัปชั่นในบ้านเมืองหมดไปหรือลดน้อยลง  ความเข้มข้นของการตรวจสอบจึงมีมากขึ้น ส่งผลให้ป.ป.ช.ขยายอำนาจครอบคลุมเจ้าหน้าที่รัฐให้มากขึ้นกว่าเดิม ส่งผลกระจายอำนาจการควบคุมมาถึงนายกสภามหาวิทยาลัย กรรมการสภามหาวิทยาลัยซึ่งส่วนหนึ่งเป็นกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิ และมักจะเป็นนักธุรกิจ พ่อค้า ที่ทางมหาวิทยาลัยเชิญมาเพื่อสายสัมพันธ์ และแลกเปลี่ยนความรู้ความสามารถมาช่วยกัน ในการพัฒนาการศึกษาให้กับสถาบัน

สิ่งที่เกิดขึ้นคือ นายกสภามหาวิทยาลัยและกรรมการสภามหาวิทยาลัยไม่พร้อมมายื่นบัญชีทรัพย์สิน ความไม่พร้อมไม่ใช่ไม่อยากให้ความร่วมมือ แต่การยื่นมีความยุ่งยากและหยุมหยิม เกิดผิดพลาดพลั้งไปอาจเป็นเรื่องใหญ่ กลายเป็นเรื่องของการซุกทรัพย์สิน หรือเป็นเจตนาที่จะไม่แจ้งทรัพย์สิน จึงไม่อยากเสี่ยง เพราะตำแหน่งที่ได้มาได้ไม่คุ้มเสีย

นอกจากนี้ใน ครม.ยังพูดถึงประเด็นนี้จะครอบคลุมไปถึงมหาวิทยาลัยสงฆ์ ซึ่งมีพระเถรผู้ใหญ่เป็นนายกฯสภามหาวิทยาลัยและกรรมการสภามหาวิทยาลัย จะให้พระเถรผู้ใหญ่ยื่นแจ้งทรัพย์สินหนี้สินด้วยหรือไม่

แต่ประเด็นที่เกิดขึ้นคือ หากเป็นการลาออกเป็นรายๆ ไป ก็มีการแต่งตั้งใหม่เข้ามาได้ แต่สถานการณ์ขณะนี้เหมือนเป็นการต่อรองกัน นำกระแสการตบเท้าลาออกมาต่อรอง เพื่อให้ป.ป.ช.ถอย รัฐบาลก็ออกมาแสดงท่าทีในเรื่องนี้ ทั้งๆ ที่หลักของการออกกฎหมายฉบับนี้เจตนาต้องการเพิ่มความเข้มข้นของการปราบโกง สิ่งที่ถูกหยิบยกขึ้นมาต่อสู้คือ 1.พระเถรผู้ใหญ่จะทำอย่างไร ควรจะแยกส่วนไปให้เหมาะสมหรือไม่อย่างไร  2.ผู้ที่ไม่ต้องการยื่นบอกว่ายุ่งยากและหยุมหยิม อันนี้เป็นโจทย์กลับไปยังป.ป.ช. เรื่องนี้เป็นปัญหาทั่วไป รวมถึงนักการเมืองด้วย ป.ป.ช.ต้องปรับปรุงปัญหาส่วนนี้ กรณีหากเกิดความพลั้งเผลอ จะมีเวลาให้มาแก้ไขได้นานเท่าไหร่ ป.ป.ช.ก็ต้องแก้ไขปัญหาที่หลายฝ่ายสะท้อนมา แต่ต้องไม่ไปทำลายหลักการที่ต้องการปราบคอรัปชั่น สร้างความโปร่งใส ถูกทำลายไป ขอให้มองภาพใหญ่ว่าเรากำลังแก้ไขปัญหาการเบียดบังผลประโยชน์ของรัฐมาเป็นของส่วนตน ยึดโยงเป้าหมายนี้ให้ชัด เพื่อผลประโยชน์หลักของประเทศเป็นสำคัญ

โดย ไพศาล มังกรไชยา

https://www.facebook.com/thaiquote.org/videos/287094351912033/