ในการเลือกตั้งปี 2562 นี้ พื้นที่เขตการเลือกตั้งในกรุงเทพมหานครทั้ง 30 เขต บรรดาผู้สมัครส.ส. ต่างลงแข่งขัน ฟาดฟันกันอย่างสนุก ตื่นเต้น และดุเดือด เจ้าถิ่นเก่า นักการเมืองหน้าใหม่พร้อมใจกันชูนโยบายพรรค แนวคิดส่วนตัว เพื่อชิงเก้าอี้ส.ส.มาครองให้ได้

‘หนองแขม-บางบอน’ ในเขตการเลือกตั้งที่ 26 ของกทม. ใครๆในแวดวงการเมืองต่างก็รู้กันดีว่า ตระกูลดัง 2 ตระกูล ‘อยู่บำรุง และ ม่วงศิริ ‘ คือเจ้าของพื้นที่มาอย่างยาวนานและต่อเนื่อง มีฐานเสียงที่แข็งแรง ได้รับความไว้วางใจจากประชาชนมาเสมอ การคิดมาลงแข่งขันเลือกตั้งในดินแดนนี้ จึงเป็นเองที่หนักใจหลายๆคน

‘วัชระ กรรณิการ์’ ผู้สมัครส.ส. พรรคพลังประชารัฐ เบอร์ 14 ในเขตนี้ ก็เป็นหนึ่งในผู้สมัครหน้าใหม่ที่ก้าวมาชิงชัยเขต 26 เมื่อถามความเป็นไปเป็นมาในการตัดสินจัดลงพื้นที่ สีแดง ทางการเมือง เขาตอบชัดเจนว่า ผู้ใหญ่ในพรรคได้ติดต่อเชิญให้มาร่วมลงสมัครและบอกว่า อย่างเขาต้องเขตนี้ วัชระบอกอย่างเสียงดังฟังชัดว่า เขาใช้เวลาตัดสินใจไม่นานเพียง 2-3 วัน ในการจะสู้ศึก เพราะสำหรับหลายๆคน อาจจะกลัวการมาลงเลือกตั้งเขตนี้ เพราะมีเจ้าถิ่นทั้ง อยู่บำรุง และม่วงศิริ แต่ตัวเขากลับมองว่า เป็นเกียรติอย่างมาก ถือเว่าเป็นเกียรติของนักรบเลยทีเดียวที่ได้มาสู้กับ 2 ตระกูลใหญ่

“ผมไม่มีความกลัวต้องบอกก่อน ไม่กลัวผลงานเก่าเขา ไม่กลัวอำนาจ ไม่กลัวอิทธิพล ไม่กลัวชื่อเสียง ไม่ว่าด้านไหนก็ตาม สิ่งแรกที่ผมรู้สึกคือเป็นเกียรติ ที่ได้มาชนกับักษ์ใหญ่ที่สุดในกทม. และได้มาลงเขตที่ดุเดือดติดอันดับท็อปๆของการเลือกตั้งระบบส.ส.เขตครั้งนี้ 350 เขตทั่วประเทศ “

วัชระ กล่าวต่อไปว่า ไม่กังวลเรื่องฐานเสียง เพราะตอนที่คุยกับผู้ใหญ่ในพรรคนั้น ได้บอกกับตนว่า ถ้าอย่างวัชระจะลงส.ส.เขตต้องลงเขตนี้เลย ส่วนตัวตนไม่เชื่อในเรื่องฐานเสียง หรือธรรมเนียมเดิมๆในการเมือง ต้องมีฐานคะแนนก่อน ต้องเป็นคนในพื้นที่ แต่ตนกลับมาว่าไม่ใช่เรื่องสำคัญ เพราะถ้าจะลงรับสมัครทางการเมือง ถ้ามีเจตนาดี อยากเป็นส.ส.ที่ดี เขตไหนในประเทศไทยก็ลงได้

จากการหาเสียงมาตลอดในช่วงนี้ วัชระ ได้สะท้อนว่า เขตหนองแขม –บางบอนเป็นเขตที่มีความต่างกับเขตต่างๆในกทม.อย่างมาก มีความเจริญที่ล้าหลังที่สุด ทั้งๆ ที่มีส.ส.ระดับประเทศเป็นเจ้าของพื้นที่ ถนนบางเส้นทางในเขต ยังไม่มีบริการรถขนส่งสาธารณะด้วยซ้ำ ต้องใช้บริการรถสองแถวที่เราคุ้นตา ปัญหาน้ำท่วมในหมู่บ้าน ชุมชน เป็นความทุกข์อย่างมากของชาวบ้าน ปัญหาคนเกเรในพื้นที่ ที่มีอยู่จำนวนมาก

“ การแก้ปัญหาของผม ต้องแก้ที่คน แก้ที่คนไหน แก้ที่ประชาชนใช่ไหม ไม่ใช่ ประชาชนไม่มีอำนาจ ต้องแก้ที่ผู้แทนของประชาชน ผมไม่ได้หมายถึง ส.ส.คนไหน เพราะปัญหาพวกนี้มันเป็นมาหลายปีแล้ว ผ่าน ส.ส. ผ่านพรรคการเมืองมามาก ไม่ใช่แค่พรรคเดียว บางบอนและหนองแขม มีวิบากกรมอยู่เรื่องหนึ่ง คุรอาจจะได้ผู้แทนของคุณ ทำงานให้คุณ ไม่มากพอ เพราะเขาคิดว่า เลือกตั้งเมื่อไหร่ก็ได้ เพราะที่นี้ผูกขาดโดยคนไม่กี่คน โดยพรรคการเมืองไม่กี่พรรค โดยตระกูลไม่กี่ตระกูล ผมเคยแอบคิดในใจแทนผู้คนในเขตนี้ว่า ทำไมต้องยอมให้ตำแหน่งส.ส.เป็นสมบัติประจำตระกูล ทั้งที่คนทั้ง2 พื้นที่ทุกคนไม่ว่าจะรวยหรือจน มีเสียงเท่ากันหมด แต่ทำไมยอมล่ะครับ “

และนั้นเอง จึงทำให้การหาเสียงของวัชระ มุ่งเน้นการเปิดเผยข้อเท็จจริง เพื่อให้ประชาชนมองข้อมูลให้รอบด้าน ผลดีผลเสียของผลงานที่ผ่านมา สิ่งที่เขาทำมากที่สุดในตอนนี้ คือการเดินหาเสียงให้มากที่สุด ฟังประชาชนให้มากที่สุด มองตาคนให้มาที่สุด กอดคนให้มากที่สุด

เมื่อถามอย่งตรงไปตรงมาถึงกรล้างภาพ ส.ส.เป็นสมบัติประจำตระกูล ในพื้นที่นี้ วัชระตอบอย่างชัดเจนว่า เขาไม่ต้องทำอะไรมาก เขาจะใช้ปัญญา บวกกับความเบื่อหน่ายของคนในพื้นที่บางบอน หนองแขม แค่นั้นเอง เพราะเสียงสะท้อนของประชาชนต้องการเปลี่ยน ที่ผ่านมาที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงเป็นเพราะประชาชน ไม่มีตัวเลือก
“แต่วันนี้ผมภูมิใจที่ว่า ผมมีเวลาหาเสียงไม่ถึง 40 วัน แต่คนจำนวนมาก มากจริงๆ ที่เขาสะท้อนผ่านเรา เขามีความหวังกับเรา เขาเริ่มไว้ใจเรา อาจจะเป็นตัวแทน ความหวังใหม่ของเขา”

แต่ละพรรคการเมืองย่อมมีนโยบายต่างๆที่เป็นนโยบายกลาง ในการใช้หาเสียงกันอยู่ แต่สำหรับผู้สมัครในพื้นที่นั้น ก็ย่อมจะต้องมีแนวคิดในการแก้ไขปัญหาของตัวเอง เมื่อถามคำถามนี้ วัชระ ได้ตอบอย่างหนักแน่น ถึงแนวคิดแก้ไขปัญหาของพื้นที่ให้ฟังว่า บางบอน หนองแขม มีคนสูงอายุจำนวนมาก ผู้ป่วยติดเตียง คนจน เด็กวัยรุ่นที่มีปัญหาเกเร ในมุมส่วนตัวที่จะต้องทำนั้น อยากจะเสนอทางพรรคฯ ให้ทำเรื่องเปิดโรงเรียนสำหรับผู้สูงวัย แม้จะไม่ใช่ความคิดใหม่ แต่สามารถทำให้เป็นพื้นที่ให้กับผู้สูงวัย เวลาลงพื้นที่ในการหาเสียง จะพบผู้สูงอายุจำนวนมาก เลี้ยงหลานอยู่กับบ้าน
“ จะนำผู้สูงอายุมาร่วมกันทำกิจกรรม เพื่อให้ท่านรู้สึกถึความมีคุณค่าในชีวิต แนวทางทีเป็นไปได้คงจะเปิดในวัด หรือโรงเรียนต่างๆ เพื่อให้เสาร์ อาทิตย์ ครอบครัวสามารถพาผู้สูงอายุมาร่วมกิจกรรมร่วมกัน โรงเรียนดังกล่าวไม่ใช่โรงเรียนเพื่อการแข่งขัน แต่เป็นโรงเรียนเพื่อสร้างสังคม สร้างคุณค่า กรอบในโรงเรียน จะมีการเรียนการสอนในเรื่องการดูแลสุขภาพของตัวเอง การสันทนาการต่างๆ การนั่งสมาธิ เพราะเคยเห็นจากโรงเรียนผู้สูงอายุที่ต่างๆว่า เวลาท่านมาร่วมกิจกรรมเหล่านี้ ท่านมีความสุข และในมิติของเด็ก ผมอยากทำโรงเรียนคล้ายๆวิวัฒน์พลเมือง เรื่องปราบปรามยาเสพติด เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องว่าไปตามวิธีการทำงาน แต่ในมิติสังคม ส่วนตัวมีความเชื่อว่า วัยนี้เป็นวัยที่มีกำลัง มีความแรง ดังนั้นเราจะเอาความแรงของเขาเหล่านั้น มาใช้ปลดปล่อยในที่ที่ถูกต้อง ให้วัยรุ่นเหล่านี้มีกิจกรรมทำอย่างมีคุณค่า “

นอกจากนี้ เรื่องที่หลายคนยังไม่รู้ คือสินค้าโอทอปของพื้นที่ วัชระกล่าวว่า ระหว่างการเดินหาเสียงได้พบเจอสินค้าดีๆเหล่านี้จำนวนมาก ส่วนใหญ่อยู่ตามซอยต่างๆ จึงมีแนวคิดที่อยากจะนำสิ่งเหล่านี้ออกมาแสดงให้คนทั่วไปได้รับรู้ โดยนำมาทำให้รูปงานแสดงสินค้า หรือ จัดเป็นมหกรรมสินค้า
ประเด็นนักเลงในพื้นที่ที่ถึงขั้นเคยเป็นข่าวคราวก่อนหน้านี้ วัชระ บอกว่า ถ้าต้องแก้ไขปัญหาเหล่านี้ ตอนไม่ใช่เจ้าหน้าที่ วิธีการที่จะใช้ คือ การเชิญคนที่เป็นไอดอลหรือหัวหน้ากลุ่มวัยรุ่นเหล่านั้น มาพูดคุยกัน คุยกันแบบเปิดอก เพราะเส่วนตัวเชื่อว่า เขาก็อยากเป็นคนดี อยากให้คนยกมือไหว้ด้วยความรู้สึกที่ดี ไม่ใช่เพราะความกลัว
“ อย่างแรกเชิญหัวโจกมาพูดคุยกัน ลดดีกรีความแรง หรือเอาแรงตรงนี้มาช่วยกันทำอย่างอื่นและต้องหาสิ่งที่ดีกว่าให้เขา อีกอย่างก็ต้องช่วยกันไม่ให้มีไอดอลหรือหัวโจกของความรุนแรงอยู่ในเขตนี้ ผมเชื่อว่ามันก็จะค่อยๆลดลงไป”
ในตอนท้าย วัชระ ฝากความในใจถึงประชาชนผู้สิทธืเลือกตั้งก่อนถึงวันลงคะแนนว่า สิ่งหนึ่งที่อยากจะบอก ตนมีความมั่นใจจนถึงวันนี้ ตอนแรกมีเพียงความตั้งใจที่จะมาต่อสู้ มาทำภารกิจให้พรรคฯ ทำงานให้เต็มที่ ไม่อาศัยงบประมาณพรรค จากการเดินหาเสียง 30 วันเต็มๆ เราพอใจกับการทำงานในการหาเสียงที่เต็มที่ และพอใจกับผลตอบรับของผู้คน
“ อยากจะบอกกับทุกๆคนว่า ใครที่เขตกลัวการลงเลือกตั้งในเขตนี้ เพราะเกรงจะแพ้ฐานเสียง ผมบอกเลยว่าง่ายมาก การเอาชนะนั้น เสียงตอบรับของประชาชนดีอย่างมาก ขอบคุณคนบางบอนหนองแขม ท่านเมตตาผมมาก ศัพท์การเมือง คนไม่ใช่คนพื้นที่ บอกว่าเป็นหมาหลง หมาหลงตัวนี้ขอบคุณทุกๆท่านมาก ที่ไม่ยึดติดกับคำๆนี้ ใครก็ได้ครับ ที่อยากอาสาตัวให้คนบางบอนหนองแขม แล้วท่านเชื่อว่า เขาทำงานให้ท่านได้ อย่าไปยึดติดคำว่า หมาหลง หมาไม่หลง ถ้าหมาเจ้าถิ่น ท่านเลี้ยงไว้ แล้วมันเปลืองข้าวสุก ท่านก็ไม่ต้องเลือกหรอกครับ “