ห้าครั้งในประวัติศาสตร์โลกของเรา สภาวะที่เลวร้ายได้คร่าชีวิตส่วนใหญ่ไป ตอนนี้ นักวิทยาศาสตร์กล่าวว่า สิ่งมีชีวิตบนโลกอาจประสบปัญหาอีกครั้ง โดยบางคนถึงกับบอกว่าเราอาจเข้าสู่การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ครั้งที่หก

ไม่มีนักวิทยาศาสตร์ที่น่าเชื่อถือโต้แย้งว่าเรากำลังอยู่ในวิกฤตเกี่ยวกับความเร็วที่ธรรมชาติถูกทำลาย

แต่เราสามารถติดตามการสูญเสียชีวิตส่วนใหญ่บนโลกได้หรือไม่?

การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่เกิดจากฝีมือมนุษย์ การเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดินและมลพิษกำลังเปลี่ยนแปลงโลกอย่างรวดเร็ว ทำให้สายพันธุ์ปรับตัวและอยู่รอดได้ยากขึ้น

ในการประชุมสุดยอดที่ได้รับการอธิบายว่าเป็น "โอกาสสุดท้าย" สำหรับธรรมชาติในแคนาดา นักวิทยาศาสตร์และผู้นำพยายามอย่างมากที่จะถ่ายทอดขนาดของวิกฤต

อันโตนิโอ กูเตอร์เรส เลขาธิการสหประชาชาติกล่าวเปิดการประชุม COP15 ว่าขณะนี้สัตว์นับล้านชนิดกำลังอยู่ในสภาวะเสี่ยง

“เป็นเวลาหลายร้อยปีมาแล้วที่เราได้สร้างเสียงขรมแห่งความโกลาหล บรรเลงด้วยเครื่องมือแห่งการทำลายล้าง” เขากล่าว

การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่คืออะไร?

การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในประวัติศาสตร์โลกเมื่อโลกสูญเสียเผ่าพันธุ์ไปสามในสี่หรือมากกว่านั้นอย่างรวดเร็ว

นักวิทยาศาสตร์ที่ศึกษาบันทึกซากดึกดำบรรพ์อ้างถึงการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ “บิ๊กไฟว์” ที่เกิดขึ้นในช่วง 540 ล้านปี

ล่าสุดก็มีชื่อเสียงมากที่สุดเช่นกัน เมื่อดาวเคราะห์น้อยชนเข้ากับสิ่งที่ปัจจุบันคือเม็กซิโกเมื่อ 66 ล้านปีก่อน ทำให้ซีกโลกตะวันตกลุกเป็นไฟและทำให้ไดโนเสาร์ที่ไม่ใช่นกหายไป

ตัวอย่างอื่นๆ ได้แก่ “การตายครั้งใหญ่” เมื่อ 250 ล้านปีที่แล้ว เมื่อประมาณ 90% ของสิ่งมีชีวิตบนโลกสูญพันธุ์

ไม่ทราบแน่ชัดว่าอะไรเป็นสาเหตุของการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ทั้งหมด แต่สิ่งเหล่านี้เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและรุนแรงต่อสภาพอากาศ มหาสมุทร และผืนดิน

เรากำลังทำให้เกิดการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ครั้งที่หกหรือไม่?

ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่าเรากำลังสูญเสียเผ่าพันธุ์ไปเร็วกว่าที่วิวัฒนาการสร้างพวกมัน และบางคนบอกว่าสิ่งนี้อาจทำให้เราเข้าสู่เส้นทางของการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ครั้งใหม่ ซึ่งรวมถึงเผ่าพันธุ์มนุษย์ของเราด้วย

“เรากำลังเปลี่ยนเส้นทางวิวัฒนาการ” ดร.เจอราร์โด เซบายอส นักนิเวศวิทยาแห่งมหาวิทยาลัย UNAM ในเมืองเม็กซิโกซิตี้กล่าว "แม้ว่าเราจะไม่สูญพันธุ์ครั้งใหญ่ แต่สิ่งที่เรากำลังทำคือการเสี่ยงต่อระบบที่ทำให้เราสามารถอยู่รอดได้"

อัตราการสูญพันธุ์นั้นวัดได้ยาก เพราะแม้แต่ทุกวันนี้ เรายังไม่ทราบมากนักเกี่ยวกับสปีชีส์ส่วนใหญ่ - หรือรู้ว่าพวกมันถูกคุกคามเพียงใด

บันทึกที่มีอยู่อย่างจำกัดแสดงให้เห็นว่าเราสูญเสียสปีชีส์น้อยกว่า 1% ในช่วง 500 ปีที่ผ่านมา แต่นักวิทยาศาสตร์หลายคนเชื่อว่าตัวเลขที่แท้จริงอาจสูงกว่านั้นมาก เนื่องจากสปีชีส์ส่วนใหญ่ที่เรารู้จักนั้นไม่ได้ถูกอธิบายไว้จนถึงกลางปี 1800

ในปี 2015 นักวิทยาศาสตร์ศึกษาคอลเล็กชันของพิพิธภัณฑ์ บันทึก และบัญชีผู้เชี่ยวชาญของหอยทากบกที่รู้จักกว่า 200 สายพันธุ์ พวกเขาพบว่าหลายตัวไม่เคยถูกพบเห็นในป่าเลย เนื่องจากแต่เดิมถูกจำแนกเป็นสัตว์ชนิดหนึ่ง และหนึ่งในสิบนั้นน่าจะสูญพันธุ์ไปแล้ว

หากถูกมองว่าเป็นสัญญาณของแนวโน้มที่กว้างขึ้น ผู้เขียนประเมินว่านั่นอาจหมายความว่าเราได้สูญเสียไปแล้วระหว่าง 7.5-13% ของสายพันธุ์ที่รู้จักทั้งหมด

ดร.อเล็กซานเดอร์ ลีส์ นักปักษีวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยแมนเชสเตอร์เมโทรโพลิแทน ซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้องกับการศึกษากล่าวว่า มีสัญญาณบ่งชี้การสูญเสียครั้งใหญ่ซึ่งไม่ได้เป็นตัวแทนของข้อมูลปัจจุบัน

แม้ว่าเราจะไม่ทราบจำนวนชนิดพันธุ์ที่สูญหายไปในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา แต่จำนวนสัตว์ป่าลดน้อยลงอย่างรวดเร็ว

ประมาณว่าประชากรสัตว์ป่าทั่วโลกลดลงโดยเฉลี่ย 69% ในเวลาเพียง 50 ปี

ศ.แอนโธนี บาร์โนสกี้ นักชีววิทยาแห่งมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เบิร์กลีย์ กล่าวว่า "ไม่ต้องใช้เวลายาวนานถึง 50 ปีมากเกินไปในการมาถึงจุดที่สปีชีส์เหล่านี้ส่วนใหญ่กำลังจะพังทลายและหายไป"

นักวิทยาศาสตร์ได้ประมาณการว่าเรากำลังสูญเสียสปีชีส์ไปเร็วเพียงใดโดยดูที่บันทึกซากดึกดำบรรพ์และใช้มันเพื่อคำนวณ "อัตราการสูญพันธุ์" โดยเฉลี่ยในช่วงเวลาที่ไม่มีการสูญพันธุ์จำนวนมากเกิดขึ้น

จากนั้นพวกเขาจะเปรียบเทียบอัตราพื้นหลังนั้นกับอัตราการสูญพันธุ์สมัยใหม่ที่รวบรวมจากบันทึกเพื่อดูว่าทั้งสองจัดอยู่ในแนวเดียวกันอย่างไร

การประมาณการโดยเฉลี่ยที่พบโดยการศึกษาเหล่านี้บอกเราว่าอัตราการสูญพันธุ์สูงขึ้นอย่างมากในปัจจุบัน - สูงขึ้นระหว่าง 100 ถึง 1,000 เท่า ตามข้อมูลของ Dr Robert Cowie นักนิเวศวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยฮาวายที่ Manoa

นักวิทยาศาสตร์บางคนมีข้อสงสัยเกี่ยวกับความถูกต้องของการค้นพบนี้ แต่ผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่เห็นพ้องต้องกันว่าอัตราการสูญพันธุ์ในปัจจุบันสูงกว่าในอดีตมากที่สุด

ทั้งหมดนี้หมายความว่าเรากำลังอยู่ในภาวะสูญพันธุ์ครั้งใหญ่หรือไม่นั้นยังเป็นที่ถกเถียงกันอย่างหนัก

ดร. Ceballos นักนิเวศวิทยาแห่งมหาวิทยาลัย UNAM ของเม็กซิโกซิตี้ กล่าวว่า เขาเชื่อว่าเราจะเข้าสู่การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่อย่างสมบูรณ์ภายในสิ้นปี 2150 และอาจสูญเสียพืชและสัตว์ถึง 70% ภายในสองศตวรรษข้างหน้า

คนอื่นอนุรักษ์นิยมมากกว่าโดยบอกว่าเราไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าสายพันธุ์จะสูญพันธุ์

“เรายังไม่ยุติเหตุการณ์การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ แต่คำถามคือ ตอนนี้เราอยู่กันได้ไหม” ถามดร. ลี "และเราไม่สามารถรู้ได้ อาจใช้เวลาหลายพันปีกว่าลำดับการสูญพันธุ์ทั้งหมดนั้นจะเกิดขึ้นจริง"

มีแม้กระทั่งผู้เชี่ยวชาญที่กล่าวว่าการหมกมุ่นอยู่กับสิ่งที่เรากำลังเผชิญอยู่หรือกำลังเข้าสู่การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่นั้นไม่ใช่ประเด็น

ศ.พินเชลลี ฮัลล์ นักบรรพชีวินวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยเยล กล่าวว่า มนุษย์ไม่จำเป็นต้องใช้เหตุการณ์การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่เพื่อให้มนุษย์รู้สึกถึงผลกระทบต่อธรรมชาติ ดังนั้นเราจึงไม่ควรใช้สิ่งนั้นเป็นมาตรฐานสำหรับความจำเป็นในการดำเนินการ

"สภาพอากาศที่แปรปรวนเล็กน้อยได้กวาดล้างสังคมทั้งหมด" เธอกล่าว “ภัยแล้งที่เลวร้ายเป็นเวลา 20 ปีสามารถทำลายอารยธรรมทั้งมวลได้ นั่นคือขนาดที่สำคัญสำหรับเรา”

พวกเราทำอะไรได้บ้าง?

ในขณะที่ผู้นำในการประชุมสุดยอด COP15 พยายามกำหนดเป้าหมายเพื่อปกป้องธรรมชาติในทศวรรษหน้า นักสิ่งแวดล้อมหวังว่าโลกจะมุ่งมั่นที่จะปกป้อง 30% ของผืนดินและทะเลภายในปี 2030

ยังมีความหวังที่เราสามารถช่วยสัตว์ป่าฟื้นตัวและช่วยสัตว์หลายชนิดไม่ให้สูญพันธุ์ หากเราจำกัดภาวะโลกร้อนไว้ที่ 1.5°C และปกป้องแหล่งที่อยู่อาศัยที่สำคัญ ผู้เชี่ยวชาญกล่าว

แหล่งที่อยู่อาศัยที่สามารถเชื่อมโยงโครงข่ายทางนิเวศวิทยา แทนที่จะเป็นแค่สิ่งมีชีวิตแต่ละชนิด ดูเหมือนจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการช่วยให้ธรรมชาติฟื้นตัว ศ.เดวิด จาบลอนสกี้ นักบรรพชีวินวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยชิคาโกกล่าว

“มีสัตว์หลายชนิดที่อาจสูญพันธุ์ไปหากเราไม่พยายามปกป้องพวกมัน” ศจ๊วร์ต พิมม์ นักชีววิทยาแห่งมหาวิทยาลัยดุ๊กกล่าว

"เรารู้อยู่แล้วว่าการอนุรักษ์กำลังชะลออัตราการสูญพันธุ์ กล่าวอีกนัยหนึ่งเรากำลังสร้างผลกระทบ"

ที่มา: https://www.bbc.com/

ข่าวอื่นที่น่าสนใจ

นวัตกรรมใหม่!...การผลิตไฟฟ้าอย่างยั่งยืนทำได้โดยใช้น้ำและไม้เท่านั้น
https://www.thaiquote.org/content/248961

บทเรียนโควิด-19! ไม่มีวัคซีนเทพ เป็นแล้วเป็นอีกได้ ความรุนแรงลดลง
https://www.thaiquote.org/content/248968

อาคารระแนงของอินเดียเย็นลงโดยไม่มีเครื่องปรับอากาศอย่างไร
https://www.thaiquote.org/content/248954