อุทยานแห่งชาติ บูโด-สุไหงปาดี เผยแพร่ภาพ “เต่าจักร” สัตว์ป่าคุ้มครอง สถานภาพ "ใกล้สูญพันธุ์" พบกระจายในพื้นที่ป่าดิบตั้งแต่ภาคใต้ของไทยลงไป

อุทยานแห่งชาติบูโด-สุไหงปาดี เผยแพร่ภาพ โดยเจ้าหน้าที่ลาดตระเวนเชิงคุณภาพ ชุดที่ 1 บันทึกไว้ได้ขณะลาดตระเวนเชิงคุณภาพ โดยให้ข้อมูลว่า "เต่าจักร" (Spiny turtle, Spiny terrapin) มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Heosemys spinosa เป็นสัตว์เลื้อยคลานประเภทเต่าชนิดหนึ่ง จัดอยู่ในวงศ์เต่านา (Geoemydidae)

เต่าจักร หรือ เต่าหนาม มีสันหนาเป็นเส้นกลางแผ่นเกล็ดสันหลังทุกแผ่น และมีตุ่มหลายตุ่มบนแผ่นเกล็ดชายโครงแต่ละแผ่น เมื่อยังเป็นเต่าวัยอ่อนจะมีแผ่นเกล็ดขอบกระดองแต่ละชิ้นคล้ายหนามแหลม 1 หนามคล้ายจักร ซึ่งเป็นที่มาของชื่อ ยกเว้นแผ่นเกล็ดขอบกระดอง ที่ 4 ที่ 5 จะมี 2 หนาม

โดยหนามที่ปรากฏในลูกเต่าจะค่อย ๆ หายไปเมื่อโตเต็มที่ ขาหน้าไม่มีพังผืด กระดองหลังสีน้ำตาลแดง กระดองท้องและด้านข้างแผ่นเกล็ดขอบกระดองออกสีเหลืองหรือสีส้ม และมีเส้นลายสีน้ำตาลดำ ขาสีน้ำตาลดำเกล็ดลำตัวออกสีชมพูอ่อน ผิวสีน้ำตาลเทา ส่วนหัวสีน้ำตาล การกระจายพันธุ์ในที่ชุ่มชื้นของป่าดิบตั้งแต่แหลมมลายูลงไป ตั้งแต่ภาคใต้ของไทย

สถานะทางกฏหมาย : เป็นสัตว์ป่าคุ้มครองตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า สถานภาพตามธรรมชาติ : ใกล้สูญพันธุ์

สำหรับอุทยานแห่งชาติ บูโด-สุไหงปาดี มีพื้นที่ครอบคลุม 3 จังหวัดชายแดนใต้ คือ จ.นราธิวาส ยะลา และปัตตานี บริเวณเทือกเขาบูโด และเทือกเขาสุไหงปาดี ได้รับการประกาศเป็นอุทยานแห่งชาติ ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่ม 116 ตอนที่ 48 ก วันที่ 17 มิถุนายน 2542 เป็นลำดับที่ 96 ของประเทศ

มีพันธุ์ไม้หายากมีราคาแพง และใกล้สูญพันธุ์ คือ “หว้ายตะค้าทอง” และ “ปาล์มบังสูรย์” พบตามบริเวณป่าลึกบนภูเขาสูงและสันนิษฐานว่ามีอยู่แห่งเดียวในป่าบริเวณนี้ และใบไม้สีทอง หรือ “ย่านดาโอ๊ะ” ซึ่ง พบเห็นได้ทั่วไปในผืนป่าบูโด และบริเวณที่ทำการอุทยานแห่งชาติ

ขณะเดียวกันพื้นที่ของอุทยานยังเป็นแหล่งอาศัยของ นกเงือก และเลียงผา รวมทั้งสัตว์เฉพาะถิ่นอีกหลายชนิดที่พบได้เฉพาะในป่าแถบนี้ ด้านสถานที่ท่องเที่ยว ได้แก่ น้ำตกปาโจ น้ำตกวังทอง และน้ำตกฉัตรวาริน

ภาพ : ชุดลาดตระเวนเชิงคุณภาพ ชุดที่ 1 อุทยานแห่งชาติบูโด-สุไหงปาดี

เรื่องที่น่าสนใจ

คมนาคม ตั้งเป้าปี66 ปลดระวางรถไฟเก่า ใช้รถไฟEV