วันที่ 1 เมษายน ย้อนอดีตกลับไปเมื่อ 111 ปีก่อน คือวันแรกของการบังคับใช้พระราชบัญญัติเลิกทาส ร.ศ.124  ซึ่งอยู่ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ล้นเกล้ารัชกาลที่ 5

ผลลัพธ์อันเกิดจากพระมหากรุณาธิคุณอันหาที่สุดมิได้แห่งล้นเกล้ารัชกาลที่ 5 ในการตราพระราชบัญญัติเลิกทาส คือการสิ้นสุดของระบบทาสในสังคมไทย  ทำให้ทาส ซึ่งตามที่มีการบันทึกไว้ในปูมประวัติศาสตร์บางฉบับระบุว่ามีสัดส่วนที่สูงถึงประมาณ 1 ใน 3 ของพลเมืองไทยในเวลานั้น  ได้รับการปลดปล่อย และเปลี่ยนสถานะจาก “ทาส” เป็น”ไท”

กระบวนการเลิกทาสของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว  ทรงตั้งมั่นอยู่บนพระปรีชาญาณ ด้วยการประนีประนอมถ้อยทีถ้อยอาศัย โดยเริ่มจากการตราพระราชบัญญัติพิกัดเกษียณลูกทาสลูกไทย  ออกมาบังคับใช้เมื่อวันที่ 21 สิงหาคม 2417  หรือ ร.ศ.92 ซึ่งมีสาระสำคัญกำหนดห้ามมิให้มีการซื้อขายบุคคลที่มีอายุมากกว่า 20 ปี ไปเป็นทาส  ทั้งนี้เพื่อเปิดโอกาสให้บรรดานายทาส รวมทั้งทาสทั้งหลายได้ปรับตัว

พระอัจฉริภาพและพระปรีชาญาณแห่งพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ที่ทรงดำเนินกระบวนการเลิกทาสนี่เอง ที่ทำให้การเลิกทาสของไทย เป็นการเลิกทาสอย่างสงบสันติ ปราศจากการสูญเสียชีวิต  เลือดเนื้อ และคราบน้ำตา แตกต่างไปจากหลายต่อหลายประเทศ