สายฝนกลางกรุงเทพมหานคร จากที่โปรยปรายกลับกระพือโหมแรงดั่งท้องฟ้าสำแดงความโกรธ ข้างถนนตึกอาคารที่มีกันสาดแนวหลังคา ถูกใช้เป็นพื้นที่หลบฝนของผู้คน เพื่อหลีกหนีความเปียกชื้นและรอฝนซาเพื่อเดินทางต่อไป

การรอคอยสายฝนให้เบาบางของชายหนุ่มคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะไม่ต่างอะไรกับคนอื่นนัก ความเบื่อหน่ายไล่เรียงเข้ามาในจิตใจ เขาควัก "บุหรี่" ออกมาสูบพ่นควันเพื่อฆ่าเวลา มวนแล้วมวนเล่า หลายสิบนาทีกับอีกหลายมวนบุหรี่ที่ควักสูบ

หมดมวนนิ้วที่เคยคีบบุหรี่ ทำกิริยาใหม่ "ดีด" ให้พ้นตัวไปตามถนนหนทาง เขาไม่ได้สนใจมากนักว่ามันจะเป็นอุปสรรคกับใครหรือไม่ ก้นบุหรี่จึงนอน และลอยละล่องไปตามกระแสน้ำที่ฝนพัดพาเข้ามา

บุหรี่หลายสิบตัวจากหลายสิบคนที่อยู่ในละแวกเดียวกัน เมื่อเสร็จสิ้นภารกิจ "จุด สูบ พ่นควัน" จากบุหรี่แปลสภาพเป็น "ก้นบุหรี่" ทั้งหมดถูกพัดพาไปตามการไหลของน้ำบนพื้นถนน มันถูกดันจากแรงน้ำพัดพาไปตามที่ลาด และหายวับจากพื้นผิวไปตามรูตะแกรงของท่อระบายน้ำ

จากบุหรี่ แปรเปลี่ยนเป็นก้นบุหรี่ที่ คนยังพอได้เห็นอยู่ แต่หลังจากเข้าตระแกรงเหล็กท่อระบายน้ำไปแล้ว เราก็ไม่ได้เห็นอีกเลยว่ามันเดินทางไปไหนต่อ

คำตอบอาจจะไม่ยากจนคาดเดา เมื่อเรามองว่าทุกกระแสน้ำที่พัดผ่านในเมือง เข้าสู่ท่อระบายน้ำ มันจะต้องไหลลงไปตามลำคลอง ก่อนจะเจอตัวดักจับ "ขยะ" ขนาดใหญ่ที่เหมือนเป็นตัวกรองอีกชิ้น แต่แน่นอนว่า "ก้นบุหรี่" มันคือสิ่งอันที่มีขนาดเล็ก มันย่อมเล็ดลอดไปพร้อมกับกระแสน้ำที่ถูกระบายออกจากเมือง

และคงไม่ยากเกินกว่าจะเห็นภาพตาม เมื่อมวลกระแสน้ำที่พัดพาทุกอย่างมาด้วย รวมถึงก้นบุหรี่เองก็ตามจะเดินทางไปที่ไหนต่อ ปลายทางต่อมาคือแม่น้ำ และจากน้ำ ก็ออกสู่ท้องทะเลอันกว้างใหญ่ไพศาล

ท้องทะเลที่น่าจะเป็นบ้านของเหล่าสรรพสิ่งมีชีวิตที่เหมาะสมจะดำรงชีพอยู่ แต่กระนั้น ก็ยังมีสิ่งแปลกปลอมที่เราเรียกว่า "ขยะ" และพ่วงให้กับ "ก้นบุหรี่" ได้ไปท่องทะเลว่ายเล่นกับฝูงปลา ทั้งๆ ที่ไม่ใช่พื้นที่ของมันแม้แต่น้อย แต่ "คน" ที่สูบบุหรี่และดีดทิ้งอย่างมักง่ายไปตามท้องถนน เลือกให้กับมัน

จึงไม่แปลก ที่องค์กรอนุรักษ์มหาสมุทร Ocean Conservancy จะออกมาระบุเมื่อปี 2561 ว่า ตลอดช่วงเวลา 32 ปีที่ผ่านมา โครงการทำความสะอาดบริเวณชายฝั่งที่จัดขึ้นปีละครั้งในหลายประเทศทั่วโลก สามารถเก็บรวบรวมขยะที่เป็นก้นบุหรี่ได้แล้วกว่า 60 ล้านชิ้น โดยคิดเป็นกว่า 1 ใน 3 ของขยะที่เก็บได้ในทะเลทั้งหมด

แถมด้วยว่า ก้นบุหรี่ที่ทิ้งแล้ว ยังมีอันตรายจากสารพิษที่ตกค้างอยู่ เช่นนิโคติน สารหนู ยาฆ่าแมลง และสารก่อมะเร็งอีกหลายชนิด ที่เข้าไปปนเปื้อนในน้ำทะเลและเป็นพิษต่อสัตว์น้ำ ซึ่งมีนักวิทยาศาสตร์สำทับว่า พบร่องรอยของสารเคมีดังกล่าวในประชากรนกทะเลถึง 70% และในเต่าทะเลอีกราว 30%

แน่นอนว่ามันทำให้เกิดอันตรายต่อสิ่งมีชีวิต ระบบนิเวศในท้องทะเล จากการมักง่ายด้วยการดีดทิ้งก้นบุหรี่เพียงแค่ครั้งเดียว

ดังนั้น การสูบบุหรี่แต่ละครั้ง ย่อมกระทำได้ตามสิทธิของบุคคล หากช่วงเวลานั้น และในอนาคต การสูบบุหรี่ไม่ได้ทำร้ายคน หรือ สัตว์ หรือท้องทะเล